Πρέπει να ξέρουν Πρώτες Βοήθειες οι εκπαιδευτικοί;
Οι οδηγίες που δίνονται για έκτακτα σοβαρά ιατρικά περιστατικά μαθητών, από σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας, διευκρινίζουν ότι οι Δ/ντές οφείλουν μόνο να καλούν το ΕΚΑΒ (166) για διακομιδή του μαθητή, και ταυτόχρονα να ενημερώνουν τους γονείς του.
Στο ίδιο έγγραφο ενδιαφέρον έχει ότι τονίζεται η υποχρέωση του εκπαιδευτικού να παρέχει τις
στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες στους μαθητές του σχολείου του.
στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες στους μαθητές του σχολείου του.
Ωστόσο σεμινάρια για Πρώτες Βοήθειες συχνά οργανώνονται σχεδόν αποκλειστικά μόνο μέσω των Συλλόγων Γονέων στα οποία καλούνται να συμμετέχουν και οι εκπαιδευτικοί. Στα Γυμνάσια και πολύ περισσότερο στα Λύκεια τα σεμινάρια αυτά μπορούν να παρακολουθήσουν και οι μαθητές.
Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να χορηγήσουν φάρμακα;
Διαφοροποιεί ωστόσο τις περιπτώσεις όπου απαιτείται φαρμακευτική αγωγή. Για τις περιπτώσεις αυτές, μαθητών που δηλαδή που έχουν ανάγκη εξειδικευμένων πράξεων (χορήγηση φαρμάκου από το στόμα, ή σε ενέσιμη μορφή) ή μαθητές με ειδικού τύπου ασθένειες (εφηβικός ζαχαρώδης διαβήτης, επιληπτικές κρίσεις κ.ά) αλλά και σε εποχιακές ιώσεις, τότε γονείς και κηδεμόνες των μαθητών, οφείλουν να αιτούνται την άδεια των Διευθυντών της σχολικής μονάδας προκειμένου να εισέρχονται οι ίδιοι ή άλλο πρόσωπο το οποίο θα υποδείξουν σχετικά, στο χώρο του σχολείου, ώστε να τη χορηγήσουν.
Αναγνωρίζεται δε, ότι οι εκπαιδευτικοί δεν υποχρεούνται να έχουν τις απαραίτητες ιατρικές ή φαρμακευτικές γνώσεις, ώστε να συνεισφέρουν σε περιπτώσεις που απαιτείται φαρμακευτική αγωγή ώστε να τη χορηγήσουν.
Σχολικά Ιατρεία
Νοσηλευτής ή ακόμη και ιατρός επιφορτισμένος με την περίθαλψη μαθητών και αντιμετώπιση ατυχημάτων συναντούμε σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ο οποίος παραμένει σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο για ιατρείο ή επισκέπτεται το σχολείο συγκεκριμένες μέρες της εβδομάδας.
